برای کودکان غزه

تو مینشینی و چای میخوری 

او تا می ایستد ، موشک میخورد

تو در خانه ات با خیال آسوده کتاب میخوانی

او در بیمارستان برای پدرش حمد میخواند

تو در کنار دوستانت می خندی 

او کنار قبر دوستانش گریه می کند

تو لم میدهی و فیلم دلخواهت را از تلویزیون تماشا می کنی

او در کوچه میدود و سوختن مادرش را از حرارت بمب دشمن تماشا میکند

و من و تو در مقابل او چقدر فرق میکنیم با اینکه هیچ فرقی نمی کنیم ...